തുന്നിച്ചേർക്കൽ ......

                               കഴിഞ്ഞ പോസ്റ്റിനു ഒരു കൂട്ടിച്ചേർക്കൽ......


                              കുട്ടിക്കാലത്തെ  എൻറെ ചില  വിസ്മയങ്ങൾ  ... മനസ്സ് കുളിര്പ്പിക്കുന്ന നൊസ്റ്റാൾജിയ ഒന്നുമല്ല ... ചില ചെറിയ കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ എഞ്ചിനീയറിംഗ് അത്ഭുതങ്ങൾ ...



                            അന്നത്തെ ഏതു  കുട്ടിയേയും പോലെ എന്റെ കളികളും ആരംഭിച്ചത് ഓല പങ്കയിലും മടല് വണ്ടിയിലും   തന്നെ .  അന്ന് ഈ പോളിടെക്നിക് എന്ന് കേട്ടിട്ട് പോലുമില്ലാത്തതിനാൽ  ആ യന്ത്രങ്ങളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ  വ്യാകുലപ്പെടേണ്ടി  വന്നിട്ടില്ല .

                           കളിക്കോപ്പുകളിൽ  വിപ്ലവകരമായ ഒരു മാറ്റം വന്നത് ഉജാല ഇറങ്ങിയതോടെയാണ്. പാരഗണ്‍ ചെരുപ്പ് മുറിച് ടയറുണ്ടാക്കി അതിവിദഗ്തമായി  ഉജാലക്കുപ്പിയിൽ പിടിപ്പിക്കുന്ന പണി. അതിന്റെ പല മോടിഫിക്കെഷനുകൾ. പിന്നീട് ആ ആത്മനിർവൃതി അറിഞ്ഞത് മെഷീൻ ഷോപ്പിലെ, പുഷ്പക  വിമാനത്തിന്റെ പാർട്സ് വരെ ഉണ്ടാക്കിയ പഴയ ഫോർ ജോ ചക്ക്  ലയ്ത്തിൽ വൃത്തിയായി  ഒരു ത്രെഡ് കട്ട് ചെയ്തപ്പോൾ ആണ് .



                       അന്ന് എറണാകുളം ജില്ലയുടെ തീരദേശ സ്കൂളുകളിലെ ആസ്ഥാന വിനോദം  തീപ്പെട്ടിപടം കളി ആയിരുന്നു . ഷിപ്പും കൊള്ളിയും വച്ചു എത്ര പിടിച്ചടക്കലുകൾ അടിയറവുകൾ .....

                         

                                    അക്കാലത്ത്   എന്നെ വിസ്മയിപിച്ച ഒരു ഉപകരണമായിരുന്നു ചീനവല . കയർ  വലിക്കുമ്പോൾ ഉയരുന്ന വലയും വെയിറ്റ് ബാലൻസ് ചെയ്യാൻ തൂക്കി ഇടുന്ന വലിയ കല്ലുകളും . അത് എത്ര ലിങ്ക് മെക്കാനിസം ആണ് എന്ന് ഇന്നും അറിയില്ലെങ്കിലും  കണ്ടു നിൽക്കാൻ നല്ല രസമായിരിന്നു  .

                                വേറൊന്ന് പാടത്ത് ജലനിരപ്പ്  നിയന്ത്രിക്കാൻ, ഒരു ഏകദിശാ വിരഹം ( ഏകദിശാ പ്രണയം എന്നതിനേക്കാൾ അനുയോജ്യ പ്രയോഗം അതാണെന്ന് തോന്നുന്നു ) പോലെ ഒരു ഭാഗത്തേക്ക് മാത്രം വെള്ളം കയറ്റിവിടുന്ന , പ്രാദേശികമായി  പെട്ടി ത്തൂംബ് എന്ന് വിളിക്കുന്ന വലിയ പെട്ടിയാണ് . എത്ര സിംപിളും എഫക്ടിവും ആയിരുന്നു പണ്ടത്തെ നമ്മുടെ കാര്ഷിക പാഠങ്ങൾ ...


                                  കുട്ടിക്കാലത് എന്റെ സമയവും ശ്രദ്ധയും അപഹരിച്ച വസ്തുക്കളായിരുന്നു ഇവയെല്ലാം . അന്നെങ്ങാൻ വല്ല ടിപ്പറോ  ജെ സി ബി യോ മറ്റോ കണ്ടിരുന്നെങ്കിൽ  അത്ഭുതത്താൽ ഞാൻ ഇഹലോക വാസം വെടിഞ്ഞേനെ  ......